नारायण भट्टराई
आमा, यसपालि पनि दिदीले छोरी पाइछन्
त्यसैले त दिदी
भान्जी महिना दिनकी नहुँदै माइत आइछन्
थाहा छ आमा मलाई यो खबर सुनेर
तिम्रा आङ सिरिङ्ग हुन्छन्
तिरस्कारका तिरहरूले घायल
तिम्रो मुटुको घाउ फेरि चर्कन्छ
तिम्रा आसुँ थामिँदैनन्
हो, तिम्रो मनको घाउ फेरि बल्झिन्छ
तर समय फेरिएको छ आमा
तिमीले नातिनीको रुपमा पुनर्जन्म लिएको भए
देख्ने छौ, हाम्रो देशमा नारी जातिलाई पनि
पुरुष सरह अधिकार दिइएको छ
संविधानमा लेखिएको छ आमा- तेत्तिस प्रतिशत
तिम्रो समयमा गुपचुप हुने हत्या र बलात्कार
उत्पीडन र दमनका कथाहरू
अचेल समाचार बन्दछन्
नेताहरूले भाषणमा नारी अधिकारका कुरा गर्छन्
महिलाहरू आरक्षित छन्
सडकहरूमा, यातायातका साधनहरूमा
गाउँघरका बाटाहरूमा, खेत र बारीहरूमा
महिलाहरू खुलेआम हिँड्न र बोल्न सक्छन्
महिला आयोगमा पुरुषहरूको संरक्षण छ
तिमी त हराएकी थियौ आमा
मावलबाट घर कहिलै आइपुगेनौ
अहिले त हराएका आमाहरू, दिदी, बहिनीहरू
भेटिन्छन् आमा
निर्मला पनि भेटिएकी थिइन्।
तिमी हराए पनि आमा सुन
दिदीले फेरि छोरी पाइछन्
गुन्युको फेरले आँसु पुछ्दै
एक महिनाकी छोरी च्यापेर
दिदी माइत आइछन्।
